Kiedy niezawodny dotąd pracownik zaczyna zawodzić...

Chyba w każdym zespole znajduje się co najmniej jedna osoba, która bez wątpienia zasługuje na miano „pewniaka” – człowieka, na którego zawsze można liczyć. Dowozi na czas, zna każdy projekt od podszewki, nie wymaga upomnień. Łagodzi kryzysy, gasi pożary i wspiera innych, zanim ktokolwiek zdąży go o to poprosić. Co robi szef? Śpi spokojnie, wiedząc, że ten „ogarnie temat”. Ale coś zaczyna się zmieniać. Najpierw powoli, niezauważalnie: małe potknięcie, nieco spóźniony raport. Potem coraz częściej: opóźnienia, pomyłki, dziwna nieobecność duchem, brak inicjatywy. Coraz więcej nieodebranych telefonów, coraz mniej błyskotliwych pomysłów. Coś, co wcześniej byłoby dla niego oczywiste i szybkie, nagle staje się problemem. Lider przeciera oczy ze zdziwienia. Co robić?

Zaskoczenie lidera

Pierwszy odruch: frustracja – jak to, on?! Potem niedowierzanie – może to chwilowe? I w końcu, niestety zbyt często: ocena. Bo skoro nie daje rady, to może jednak nie był taki niezawodny? Może się wypalił? Może się rozleniwił? To naturalne reakcje. Ale wiecie, co naprawdę zdecyduje o przyszłości tej relacji, atmosfery w zespole, projektu? To, jak szybko osoba zarządzająca teamem zareaguje. Bo pod warstwą błędów i niewykonanych zadań może kryć się coś znacznie bardziej złożonego, niż mogłoby się wydawać – a przede wszystkim coś znacznie bardziej ludzkiego...

Wstrzymaj się, zanim ocenisz

W obliczu niepokojącej zmiany u naszego niezawodnego pracownika pierwszą i najważniejszą decyzją lidera powinno być wstrzymanie się z oceną. To nie jest moment na szybkie wnioski ani tym bardziej na stawianie diagnozy „zza biurka”. Wiem, że pokusa, by przypisać winę, jest naprawdę silna. Nim zaczniesz to jednak robić i układać w głowie scenariusze: „rozleniwił się”, „już mu nie zależy”, „trzeba szukać kogoś nowego” – zadaj sobie podstawowe pytanie: czy to, co widzę, to chwilowy spadek formy, czy trwała zmiana postawy? Ludzie nie tracą zaangażowania z dnia na dzień. Często to, co wygląda na „nawalanie”, jest po prostu sygnałem, że coś zaczyna się zmieniać. Coś, czego nie widać na pierwszy rzut oka.

Co może być przyczyną?

Pamiętaj, że każdy, nawet najbardziej zaangażowany, odpowiedzialny i ambitny człowiek może mieć momenty, gdy przestaje działać na pełnych obrotach. I nie zawsze chodzi o lenistwo czy brak kompetencji! Pomyśl, ile problemów osobistych napotkałeś w ostatnich latach. Nie jesteś jedyny. Twoi pracownicy to też ludzie, których życie nie zatrzymuje się przed drzwiami biura. Choroba w rodzinie, problemy w związku, troska o dzieci, zdrowie psychiczne – wszystko to wpływa na funkcjonowanie zawodowe, nawet jeśli pracownik nie mówi o tym głośno.

To nie to? Może zatem brakuje mu feedbacku i uznania? Przecież nawet najambitniejszy pracownik w końcu traci zapał, jeśli jego wysiłki są niedostrzegane. Brak docenienia sprawia, że pracownik stopniowo traci motywację, entuzjazm i poczucie sensu wykonywanej pracy. Nawet najbardziej oddana osoba, która na co dzień wkłada serce i pełne zaangażowanie w swoje obowiązki, z czasem zaczyna źle się czuć, jeśli jej wysiłki pozostają niedostrzeżone. Dlatego tak ważne jest, by zatrzymać się na chwilę i zadać sobie pytanie: kiedy ostatnio wyraziłeś uznanie, pochwaliłeś, dostrzegłeś realny wkład drugiej osoby? Nie chodzi o wielkie nagrody czy kosztowne gesty. Czasami wystarczy szczere „dziękuję”, kilka słów pozytywnego feedbacku lub publiczne wyróżnienie, by przywrócić komuś wiarę w sens jego pracy. Takie proste gesty mają ogromną moc: budują motywację, wzmacniają zaangażowanie i pomagają chronić przed wypaleniem zawodowym, które dotyka najczęściej właśnie tych, którzy dają z siebie wszystko. Jest to stan fizycznego, emocjonalnego i psychicznego wyczerpania, który powstaje w wyniku długotrwałego stresu i nadmiernego zaangażowania w pracę. Najczęściej dotyka pracowników, którzy wkładają w swoje obowiązki ogrom wysiłku, często przekraczając granice własnych możliwości, nie otrzymując przy tym wystarczającego wsparcia, uznania czy czasu na regenerację. Wypalenie objawia się m.in. poczuciem bezsilności, cynizmem wobec pracy, spadkiem efektywności i utratą satysfakcji zawodowej. Według badań problem ten coraz częściej dotyka osób ambitnych i zaangażowanych – tych, którzy na co dzień dają z siebie wszystko, próbując sprostać wysokim wymaganiom i oczekiwaniom, zarówno własnym, jak i otoczenia.