Outsourcing – trudna sztuka „oddawania” procesów

Termin „outsourcing” robi obecnie wielką karierę w biznesie. Jako korzystanie z zasobów zewnętrznych do realizacji własnych procesów biznesowych to zjawisko obecne w biznesie od ponad 30 lat. Za pierwszy proces outsourcingowy uważa się zakup przez brytyjskie firmy motoryzacyjne koncepcji konstrukcyjnych od niemieckich projektantów, dokonany w 1979 roku. Jednak rozkwit outsourcingu nastąpił po 2004 roku, gdy wysokorozwinięte gospodarki (amerykańska i krajów Europy Zachodniej) zaczęły się zmagać ze spowolnieniem gospodarczym. Szukając sposobów optymalizacji kosztów prowadzenia działalności, zaczęły przenosić część swoich procesów do krajów, gdzie ich realizacja była dużo tańsza – czyli zaczęły stosować offshoring¹. Do Polski outsourcing dotarł ponad dekadę temu, szybko stając jednym z głównych obszarów inwestowania w centra BPO (Business Process Outsourcing – także w zlecaniu procesów sprzedaży) i SSC (Shared Services Centers – czyli Centrów Usług Wspólnych).

Największy rozwój outsourcingu następuje w tych dziedzinach, dla których odległość nie ma znaczenia, np. usługach IT, analizach czy operacjach logistycznych. W ostatnich latach obserwujemy jednak znaczny wzrost outsourcingu także w innych branżach – świadczenie usług call center, back office, logistycznych czy sprzedaży, a zwłaszcza telesprzedaży. Popularności tej branży i wzrostowi jej znaczenia bezsprzecznie sprzyja rozwój nowych technologii, umożliwiających szybki i bezpieczny transfer danych oraz dostęp do nich w każdej chwili i z dowolnego miejsca na świecie.

Plusy i minusy oddania procesu na zewnątrz

Menedżerowie sprzedaży chcąc nie chcąc stają się zawodnikami nowej dyscypliny sportowej – wyścigu z kosztami sprzedaży. Nie dziwi fakt, że coraz częściej i coraz łaskawiej patrzą na możliwość ich ograniczenia przez outsourcing procesów sprzedaży.